صلاحیت مراکز آزمون های غیر مخرب بر سه رکن ۱. نیروی انسانی، ۲. منابع فنی و ۳. تجهیزات استوار است. از میان این سه به استناد بسیاری از مراجع معتبر از جمله رویه پیشنهادی SNT-TC-1A ، عامل نیروی انسانی از نقش برجسته تری برخوردار است. در بند ۱.۱ این رویه آمده است:
“بی شک کارآیی آزمون های غیر مخرب به صلاحیت و توانایی متخصصان مجری این آزمون ها بستگی دارد.”
سال ها این رویه بصورت عمده مرجع برگزاری بسیاری از دوره های آموزشی می باشد و به جرات می توان گفت اغلب متخصصان فعال در زمینه آزمون های غیر مخرب بر اساس این رویه، صلاحیت کسب نموده اند، اما متاسفانه شاهد هستیم که تا چه میزان روند تایید صلاحیت با الزامات مندرج در این رویه و استاندارهای مشابه فاصله دارد.این انگیزه، مبنایی شد برای تهیه کتابی تحت عنوان “نظام های تایید صلاحیت کارکنان آزمون های غیر مخرب” که هم اکنون توسط انجمن صنفی شرکت های بازرسی و آزمایش های غیر مخرب در هفت فصل منتشر گردیده است.
مهندس مهرداد کهتری، مولف این کتاب، ضمن معرفی آزمونهای غیرمخرب و بررسی نقش کلیدی آن در صنایع، اهمیت موضوع تایید صلاحیت کارکنان شاغل در این بخش را نیز شرح داده است. دو نظام تایید صلاحیت داخلی و مرکزی و مزایا و معایب آنها یک بخش از کتاب را تشکیل میدهد. در فصلی دیگر نمونهای از دستوالعمل تایید صلاحیت کارکنان ارائه شده است. فصل آخر به موضوع تایید صلاحیت در صنایع هوایی پرداخته است.
کتاب نظامهای تعیین صلاحیت کارکنان آزمونهای غیرمخرب با تیراژ ۱۰۰۰ جلد، ۷ فصل، ۱۶۴ صفحه و قیمت ۳۵۰۰۰ تومان به چاپ رسیده است.
تهیه و مطالعه این کتاب به تمامی متخصصان و کارشناسان کنترل کیفیت، بخصوص آزمون های غیر مخرب توصیه می گردد.
فهرست عناوین کتاب عبارت است از: